Posts

weer even terug

Soms lijkt het voor de buiten wereld alsof je alles hebt... leuke baan, leuk gezin en een mooi huis.... of de dingen ja maar jullie zijn zo sterk of... ach jij kan dat wel hebben jij bent zo sterk. Dingen waar ik echt zo de kriebels van krijg.  Hoe kun je als buitenwereld oordelen over alleen het geen wat je ziet...niet altijd alles is zoals het lijkt. Het is lastig als de buitenwereld van je verwacht dat je het wel aan kan, je altijd aan deze verwachtingen hebt voldaan maar het dan ineens eigenlijk niet meer aankan, dat te erkennen.... want ik ben een sterke vrouw en ik kan het zelf. 1 dagje huilen en weer klaar. Dat is hoe ik in het leven sta, wat ik altijd heb gedaan en wat me nu tegen werkt.  Sinds een tijdje ben ik begonnen aan mijn therapie. Iets waar ik totaal niet van ben en niet van hou.... maar zoals belooft laat ik het over me heen komen en probeer ik het zo goed mogelijk te doen.  Ik maakte er een rommeltje en heb altijd geleerd dat ik mijn eigen rommel op moet ruimen. Ik k

bijna 3...

Jayliah is bijna 3..... 3 jaar 11 kilo en maatje 86 /92. Ze is klein maar compenseert dat met haar diva gedrag! Het is een pittige dame die steeds meer weet wat ze wilt..... en dat is vaak vooral het geen wat papa en mama NIET willen.  Vorige week wilde ze geen luier meer aan. Ze zei het netjes als ze moest plassen, poepen deed ze op de wc. Helemaal zindelijk was ze nog niet want ze plaste ook nog wel eens in haar broek. Naar de opvang kreeg ze een luier broekje aan maar smiddags ging die uit want ze plaste telkens op de wc... en nu... plast ze niet meer op de wc en heeft ze weer een luier aan. Sinds zondag zegt ze het niet meer als ze moet plassen. We waren net zo blij dat ze geen luier meer had haha.... ze zei net dat ze niet meer in haar broek plaste. Dus ben benieuwd. Dat zindelijk worden is toch een opgaven. Gelukkig heeft ze nog tijd zat en doen we het lekker op haar tempo (en mama heeft nog 3 pakken luiers staan, waren die tenminste ook niet voor niks haha) Zaterdag heeft ze een

groooote meid

Jayliah is gegroeid.... Ze kan nu deuren open maken en daar is ze maar al te trots op. Elke deur wilt zij open, en dicht doen. Ik werk inmiddels flink aan me conditie want ook haar slaapkamer deur maakt ze open.... De eerste paar keer stond ik toch gek te kijken toen ineens beneden de deur open ging. Helemaal omdat het leek of Jayliah gewoon in haar bed lag op de babyfoon! Inmiddels ben ik er aan gewend. Nu komt ze regelmatig s avonds de kamer uit en naar beneden. Je snapt wel dat ik me sport heb zo in deze #stayathome tijd!!! Ze is dan vaak nog erg boos ook dat ze terug moet. Verder gaat alles hier zn gangetje. We blijben thuis en genieten van de zon. Buiten spelen doet Jayliah het liefst een hele dag dus ik ruim op, zoek spullen uit en maak schoon.  Al hoop ik wel dat alles snel weer "normaal" is.... Al word het nieuwe normaal die 1.5 meter. Ik kan er toch nog niet aan wennen. Ik de supermarkt staan mensen 20 minutem voor een schap. Ik wacht netjes want ja... Die 1.5 m. Na

alles op een rijtje... maar wel met 1.5 m afstand

Ja, alles op een rijtje of naja... Alles weer een beetje op de rit. Het betere weer komt er aan... Ik word wakker en de zon schijnt. Het werkt positief op mijm stemming en ik krijg er energie van... Van het moment dat ik opsta tot ver na het moment dat ik wil slapen.  Na wat nare maanden gaat het beter en dat is in alles te merken... Mijn huis is netjes, mijn was bijgewerkt, mijn tuin zomer klaar en ik zit vol met date night ideeen binneshuis! Ik heb weer zin om er lekker op uit te gaan (wandelen natuurlijk). Het coronavirus en de sociale afstand die erbij hoort ben ik wel beu. Steeds meer ga ik nadenken over het hele virus. Waar ik eerst best nuchter was en het vooral interessant vond, vind ik het nu, wanneer ik er over nadenk, steeds enger.... Ik ben toch een beetje bezorgd over de toekomst voor de kinderen, voor mijn oma voor de banenmarkt en alles wat daar bij komt kijken. Ik denk er maar zo min mogelijk over na en laat alles over ons heen komen. Je kan het zo zwaar maken als je ze

Jayliah en het corona virus

Wat gebeurt er allemaal in de wereld... We waren op vakantie waar we heerlijk hebben genoten. Aliyah had rota virus maar ondanks dat hebben we een leuke vakantie gehad (lang leve de draagzak). Vanuit huis hoorde ik steeds meer over het corona virus. In het Vennebos (waar we waren) was hier allemaal weinig van te merken tot vrijdag... Het was onze laatste dag en we wilde nog even op de plaza doei zeggen tegen kennisen die toevallig ook daar op vakantie waren. Toen we aankwamen moesten we verantwoorden waar we heen gingen aan de gene die turfde hoeveel mensen er binnen waren voor de deur. We mochten alleen naar de supermarkt verder was alles dicht. Iedereen die in het weekend zou komen werd afgebeld, landal ging dicht.  Via whatss app en facebook hoor en zag ik steeds meer over de nieuwe hobby van half Nederland.... Hamsteren! Tot voorkort alleen bij de AH, nu elke winkel... En niet van die schattige kleine diertjes maar een menigte mensen die alles leeg kopen! Toen we thuis waren moest

vakantie... iets wat ons niet zo ligt...

Yeeeee we hebben vakantie! En we gaan nog op vakantie ook! Iedereen is al ziek geweest afgelopen maand dus dat staat ons niet in de weg... Reggie had griep daarna Jayliah ook maar speelde wel lekker, Aliyah kreeg koorts en vorige week kreeg ik keelontsteking... Dan hebben wij onze portie al wel gehad... Zou je denken! Op vakantie gaan vind ik altijd een stress vol iets want... Met 2 kinderen, wat neem ik mee en neem ik genoeg mee....maar... Hier gaat nooit iets als gepland.  Zaterdag 23.50.... Ik loop altijd nog even langs de kids voor dat ik ga slapen. Dus dit keer ook. Ik kom bij Aliyah en denk... Bah ze heeft volgens min gepoept. Ik loop verder en mevrouw ligt heerlijk te slapen... In een mega plas met braaksel... Gadverdamme! Als ik ergens niet tegen kan is het kots. Reggie was niet thuis dus kind omgekleed en schoon gemaakt, bed verschoond en hup weer slapen. Zondag haal ik haar uit bed...  Onder de poep.... Dit x was het Reggie zijn beurt wanrt Jayliah moest zwemmen. Na het zwemm

kleine verschillen

Wat een lieve reacties op mijn vorige blog dankje wel allemaal! Buiten de lieve reacties ook veel (prive) berichten gehad van mensen die zich erin herkende of ook emdr hebben gedaan... Veek herkenning dus. Maaaaaar vandaag gaat het goed... Deze week gaat het goed en ik ben weer aan het werken.  Maar daar gaat deze blog niet over...  Deze blog gaat over kleding!  Ja want ik hou van kleding.... En dan vooral kleding voor de meiden. Jayliah zit nu in maat 86 en schoenmaat 22 (denk ik). Aliyah zit in maat 68 en geen schoenmaat... Waar ik bij Jayliah een halve schoenen kast vol had, deed ik die schoentjes bij Aliyah aan en bedacht... Wie heeft er in godsnaam schoenen voor babys bedacht!?!?!? Jayliah liep toen al aan een handje enz dus was het wel handig. Zo had ik voor Jayliah een mega leuke broek gekocht toen ze maat 68 had. Bij de primark een grijze (mijn tante weet vast welke ik bedoel want we waren verliefd!) Jayliah liep al bijna toen ze maat 68 had. Nu Aliyah in maat 68 zit was ik hel